ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
Τι συµβαίνει όταν κάποιος βάζει «στον αυτόµατο» ένα ολόκληρο πεδίο σκέψης και δράσης; Ή, ακόµα, και ολόκληρη τη ζωή του; Εδώ βρίσκονται οι διανοητικοί «µηχανισµοί» που υποσκάπτουν την δύναµη του ατόµου να παίρνει αποφάσεις και ο τρόπος ανίχνευσής τους τόσο στο ίδιο το άτοµο όσο και στους άλλους. Κι αυτό είναι µια ζωτική ικανότητα, γιατί, όπως ακριβώς µια πραγµατική µηχανή µπορεί να απελευθερωθεί από το χειριστή της και να αρχίσει να λειτουργεί εκτός ελέγχου, το ίδιο µπορούν να κάνουν και οι διανοητικοί µηχανισµοί. Κατά καλή τύχη, µπορεί κανείς να αποκτήσει τον έλεγχο του µηχανισµού της διάνοιας και κάνοντάς το αυτό, να αναλάβει πραγµατικά τον έλεγχο της ίδιας του της ζωής. Διαβάστε Περισσότερα
Βίντεο
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ
Eάν θέλατε να εμποδίσετε την εμφάνιση αυτού του πράγματος, εάν σκοπεύατε να ξαναδώσετε κάποια ζωή στην κοινωνία, εάν σκοπεύατε να ανασυγκροτήσετε την κοινωνία έτσι που να έχει όντως κάποια επιθυμία να επιβιώσει, εάν σκοπεύατε να κάνετε τη ζωή λίγο καλύτερη, στ’ αλήθεια το μόνο που θα χρειαζόταν να κάνετε θα ήταν να βάλετε τον Άνθρωπο να έχει λιγάκι περισσότερο έλεγχο στη δράση του και στην αντίδρασή του.– Λ. Ρον Χάμπαρντ
Κάθε άνθρωπος εκτελεί συγκεκριμένες εργασίες καθημερινά με αυτόματο τρόπο. Η οδήγηση ενός αυτοκινήτου θα ήταν στ’ αλήθεια αδέξια αν κάποιος έπρεπε να σκέφτεται εκ νέου την παραμικρή διαδικασία. Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάποιος τοποθετεί ένα ολόκληρο πεδίο σκέψης και δράσης «στον αυτόματο»; Για παράδειγμα, την εκπαίδευσή του; Ή τη δουλειά του; Ή, ακόµα, και ολόκληρη τη ζωή του;
Οι απαντήσεις βρίσκονται εδώ και ανοίγουν μια εντελώς νέα προοπτική σε σχέση με τη διάνοια. Στο βαθμό που ένα άτομο έχει αποσυρθεί από τη συμμετοχή του σε έναν τομέα της ζωής, χρησιμοποιεί ως υποκατάστατο του εαυτού του έναν αυτόματο διανοητικό μηχανισμό. Εδώ, λοιπόν, θα βρείτε όλους αυτούς τους διανοητικούς μηχανισμούς και το πώς ακριβώς αυτοί υποσκάπτουν τη δύναμη επιλογής ενός ατόμου. Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, στοχεύοντας στην επαναφορά αυτής της δύναμης στο άτομο, περιγράφει πώς αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να αναγνωριστούν στις σκέψεις, στις ενέργειες και στον τρόπο συζήτησης ενός ατόμου και, έτσι, να εντοπιστούν τόσο στον εαυτό όσο και στους άλλους. Κι αυτό είναι μια ζωτική ικανότητα. Γιατί, όπως ακριβώς μια πραγματική μηχανή μπορεί να απελευθερωθεί από το χειριστή της και να αρχίσει να λειτουργεί εκτός ελέγχου, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι διανοητικοί μηχανισμοί. Όταν συμβαίνει αυτό… φυλαχτείτε! Διότι, ελέγχοντας ολόκληρα πρότυπα συμπεριφοράς, οι «μηχανές» μπορούν πράγματι να στερήσουν από το άτομο την ικανότητα να σκέφτεται και να ενεργεί από μόνο του, χωρίς καν το άτομο να το υποψιαστεί.
Ευτυχώς, υπάρχει θεραπεία, και βρίσκεται σ’ αυτό που ο Λ. Ρον Χάμπαρντ αποκαλεί «αυτός καθαυτός ο κεντρικός άξονας της ύπαρξης», που τον διαθέτει κάθε ζωντανό ον και στον οποίο κανένας διανοητικός μηχανισμός δεν μπορεί να αντισταθεί. Μ’ αυτό τον τρόπο, μπορεί κανείς να αποκτήσει τον έλεγχο του μηχανισμού της διάνοιας και, κάνοντάς το αυτό, να αναλάβει πραγματικά την ευθύνη για την ίδια του τη ζωή.
